 |
 |
Wzniesiony z inicjatywy cystersów kościół w. Wawrzyńca w Budzowie to jeden z najstarszych zabytków sakralnych na Dolnym Śląsku. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1283 r., za sprawą Wawrzyńca, oficjała kurii biskupiej, który rozstrzygał skargę, wzniesioną jeszcze za jego poprzednika, na proboszcza Hermana z Budzowa. Kościół na przestrzeni wieków został poddany różnego rodzaju przebudowom i zmienił swój pierwotny kształt. Pierwsza znana przebudowa nastąpiła w XVI w. Dobudowano wówczas prostokątne prezbiterium, nakryte dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowym. W latach 1682 – 1683, za czasów opata Kahlerta, nastąpiła kolejna przebudowa. Tym razem dobudowano nawę o trzech przęsłach oraz kwadratową wieżą krytą cegłą. W XVIII wieku kościół powiększono o zakrystię oraz kruchtę wschodnią. W tym samym czasie poddano go również renowacji. Ze względu na te przebudowy, świątynia ma bardzo nietypowy układ. Jest jednonawowa z prosto zamkniętym prezbiterium i wieżą zachodnią wbudowaną w nawę. Posiada zakrystię, boczną, kaplicę i kruchtę. Typ układu przestrzennego z przyporami oraz duże ostrołukowe okno wschodnie potwierdzają jej pochodzenie z połowy XIII wieku.
Wnętrze kościoła posiada bogaty barokowy i rokokowy wystrój. Między innymi znajduje sie tu: ołtarz z w prezbiterium z połowy XVIII, chrzcielnica wykonana z czarnego marmuru w 1792 roku, 12 głosowe, zdobione rokokowym prospektem organy oraz liczne rzeźby z połowy XVIII w.
W roku 2014 uzyskaliśmy dofinansowanie z budżetu województwa dolnośląskiego na prace remont związane z usunięciem skutków zawilgocenia ścian koscioła a nstępnie kordynowaliśmy i nadzorowaliśmy całą inwestycję.
